Durch die Klasse umadum

Grüß Gott meine Herrschafte!

Alweer een week voorbij! Ik heb een heel verhaal voor jullie, dus zet je schrap! De klacht dat ik te weinig schrijf, gaat in elk geval niet op!

Afgelopen maandag, 19 mei, ben ik bij de ‘Stadtschulrat’ in Wenen geweest. Dit is een instantie bij wie mensen die op zoek zijn naar een baan in het onderwijs gaan solliciteren. Via de Stadtschulrat krijg je dan een baan. Maak je geen zorgen, ik kom gewoon terug naar Nederland, maar ik wil wel serieus uitzoeken wat ik moet doen om hier uiteindelijk voor de klas te mogen staan, zodat ik deze mogelijkheid in het komende jaar serieus kan overdenken. Dus ik kwam binnen,  kreeg een papier met informatie en mocht direct doorlopen naar een mevrouw die mij verder kon helpen. Eenmaal in het kantoortje van deze mevrouw (eerst werd gedacht dat ik een nieuwe collega was… eh nee), legde ik uit dat ik uit Nederland kom etc. maar ze kon geen antwoord geven op mijn vraag en riep haar baas erbij. Deze had vanuit een ander kamertje meegeluisterd en kwam meteen met een antwoord, namelijk:   “Ja, geen probleem! Uw diploma wordt direct erkend, we hebben alleen maar cijfers nodig, eindexamendiploma en het hogeschooldiploma en u bent van harte welkom!” (owkeee?!) Dit had ik niet verwacht, maar een beter antwoord kun je niet krijgen toch? Totdat hij vroeg welke vakKEN ik wil geven, waarop ik uitlegde uit dat men in Nederland maar één vak kiest… “O… u komt uit Nederland?! Tja, dan heeft u een probleem…” Wat bleek: De meneer dacht aan mijn praten te horen dat ik Duitse zou zijn, wat natuurlijk een prachtig compliment is, maar ja… toen kwam het: Ik heb geen tweede vak, dat is een probleem maar dat wist ik al; ik word in Nederland opgeleid tot docent Duits als vreemde taal en dat is iets anders dan Duits als eerste taal. Met mijn HU-diploma kan ik hier dus geen Duits geven, behalve als ik hier dezelfde toetsen haal als de Oostenrijkers (een ÖSD-diploma is niet genoeg, die heb ik nodig om hier überhaupt te kunnen studeren). Als ik dan echt pech heb, moet ik ook nog een stage doen en een basismodule… Mijn WB raadde mij aan om bij de universiteit langs te gaan en daar wat info te vragen en op de PH wil ik ook nog even precies uitzoeken welk deel van mijn diploma hier precies geldig is. Twee vakken studeren is te overwegen(ook omdat het heel logisch is), maar de hele opleiding opnieuw doen, lijkt me niet nodig.

Maandagavond had ik de laatste Deutschkurs en wegens het mooie weer vond de les buiten plaats. Aan het eind van de les vroeg mijn docent of ik nog oefen

boeken nodig had voor de ÖSD-toets. Nou graag! Dus ik kwam thuis met een heus overlevingspakket, namelijk een ÖSD-tas, twee oefenboeken met toetsen erin, een ÖSD-schrijfblok om in stijl te oefenen en een Glückskulli (geluksspen) die ik mee moest nemen om de toets mee te schrijven… juist… nu komt het vast goed...!

Op dinsdag had ik weer stage. ’s Morgens zat ik in de docentenkamer en vertelde mijn WB dat we het tweede uur iets anders hadden. De leerlingen hadden een of ander sportuur waar geen enkele docent iets vanaf wist… stres! Mijn WB had de kids net toevallig opgedragen om nette kleding aan te trekken omdat ze sollicitatiegesprekjes gingen oefenen, maar nu moesten ze zich uitsloven in de gymzaal… wat niet echt in dank werd afgenomen. Op zo’n moment ben je extra blij dat je stagiaire bent, want ik stond tijdens het sporten gezellig met mijn WB en een collega te ‘chillen.’ Op een gegeven moment moesten de kids naar buiten om daar verder te sporten (dus wij gingen mee) en daar kregen ze les van een man met zo’n kort, wijd, knalblauw hardloopbroekje dat bijna tot zijn oksels omhooggetrokken was (kun je nagaan hoe dat eruit zag…). Kijk, zoiets zie je direct, de dames onder ons zullen dit vast begrijpen… maar ik houd dan natuurlijk wel mijn mond. Totdat mijn collega’s (ik zal ze maar even zo noemen) ineens begonnen te giechelen. Uiteindelijk lagen alle (vrouwelijke) docenten helemaal dubbel om de broek van deze collega. Toen moest ik natuurlijk wel toegeven dat ik het ook had gezien en was de gezelligheid helemaal compleet… Ik heb een hele leuke dag gehad! Waarom ik jullie dit vertel? Omdat het de kleine dingen zijn die het doen.

Voordat we naar buiten gingen,vertelde mijn WB mij dat ze heel hard had gelachen om mijn lesvoorbereiding. In eerste instantie vond ik dat niet heel leuk, maar later wel. Mijn WB spreekt ‘nogal’ Oostenrijks en zegt dat ze probeert om zo min mogelijk dialectwoorden te gebruiken maar dat dit niet altijd lukt. Ik heb een woordjesschrift en schrijf alle nieuwe woordjes hierin op. Zo ontgaat mij bijna geen enkel nieuw woord. Deze combinatie van beide zorgt af en toe alleen voor komische situaties. Laatst zei ze dat we ‘um den Dom umadum’ (om de Dom heen)  gingen. Dus ik had leuk in mijn voorbereiding geschreven dat ik ‘durch die Klasse umadum’ (door de klas heen’ ging lopen. Dat klinkt ‘cool, ’ maar het was dus blijkbaar zwaar dialect en kun je natuurlijk niet zomaar schrijven…  in het NL schrijf je ook niet dat ‘wuulle noar huus ging’n’ toen had dus de halve docentenkamer lol om mijn lesvoorbereiding… fijn hoor!

Op woensdag gaf ik weer drie lessen op stage en het ging wederom top! In de les met de DaZ-klas vroeg ik de leerlingen wat toerisme is. Het antwoord dat door een leerling gegeven werd was dat een toerist iemand is die uit een ander land komt en dingen bekijkt. Toen vroeg ik of ik dan ook een toerist ben: “Nein, Sie sind Lehrerin.” Mijn reactie: Oow, DANKE!!!” In eerste instantie vond ik het nog niet eens zo’n eer, maar toen zei mijn WB dat dit eigenlijk wel het mooiste compliment is dat je kan krijgen: ik ben geen toerist, geen student, maar docent. Dat is inderdaad een mooi compliment!

Na stage ben ik met mijn Nederlandse medestudente en twee Zwitserse naar Praag geweest (die is onverwacht!). Hier zijn we tot zaterdagavond gebleven. De reis duurde ongeveer vijf uur, maar we zaten in een super-de-luxe-reisbus met privétouchscreen waarmee je films kon kijken (in het Engels met Tsjechische ondertiteling…). Na aankomst hebben we eerst geld gewisseld, want met Euro’s kom je niet zo ver in Tsjechië. Toen we Kronen in ons bezit hadden, konden we naar het hostel en daarna hebben we een eerste rondje door de stad gemaakt en gegeten op een terras met live Jazzmuziek.

De volgende dag hebben we een guidet tour door de stad gemaakt en hiermee dus al heel veel gezien! Praag is echt een mooie stad, heel barok-achtig, veel oude gebouwen met versiersels en mooie kerken en synagogen. Er gaat natuurlijk niets boven Wenen, maar Praag mag er wezen. Na de wandeling hebben we in een park in het gras gelegen en op die manier de middag ontspannen voorbij laten gaan. Daarna hebben we het ruime sop gekozen en gewaterfietst op de Moldau (rivier). Ik heb genoten!!! Heel mooi om de stad op die manier te zien en überrelaxt! Tot slot heb ik een bord tagliatelle naar binnen gewerkt en hiermee was dag 1 ten einde.

De volgende ochtend zijn we na het ontbijt naar een kathedraal/kasteel geweest midden op een soort berg. Hier hebben we genoten van de prachtige uitzichten. De Praagse huizen hebben allemaal van die rode daken, dat geeft een pittoresk effect. Ook de tuin die bij het kasteel hoorde was heel mooi.

Ook hebben we een muur gezien die de ‘John Lennon muur’ heet. Een lange muur met allemaal graffiti-kunstwerken erop. De eerste anderhalve dag was het weer echt heerlijk en ben ik zelfs nog bruin geworden, maar op vrijdagmiddag begon het ineens met bakken uit de lucht te vallen. In hoge snelheid hebben we toen een restaurantje gezocht en hier hebben we gegeten. Ik had gevulde kip met rijst, mmmm! ’s Avonds waren mijn Nederlandse medestudente en ik zo moe dat we in het hostel zijn gebleven en onze Zwitserse reisgenoten gingen de stad nog in. Ondanks de moeheid heb ik zelfs nog aan stage gewerkt (diehard student, mensen!).

De zaterdag was echt zo’n ‘we-hebben-te-veel-tijd-dus-wat-zullen-we-gaan-doen-dag,’ ken je dat? We hadden heel Praag wel gezien, maar wilden eigenlijk nog wat synagogen bezoeken, maar het was Sabbat dus dat ging niet door... Toen hebben we nog wel gezellig op een terrasje gezeten en verder nog wat door de stad gewandeld, geslenterd en gewandeld.

Om halfvijf vertrok de bus uit Praag en om 22 uur was ik weer thuis in ‘da Hoamat’.

Dit was mijn laatste stedentripje, na Bratislava, Budapest en nu ook Praag heb ik weer een klein stukje van de wereld gezien. Wereldwijs ben ik nog niet, maar wel allemaal mooie steden die het allemaal waard waren om een bezoekje aan te brengen.

Respect als je het hele verhaal hebt gelezen! Het was weer uitzonderlijk lang, maar hopelijk niet saai!

Ich wünsche euch alles Gute, eine schöne Woche und einen schönen Himmelfahrtstag!!! Wir sehen uns bald wieder!

GlG

Astrid