Horrioriri, rittirio

18 mei 2014 - Wenen, Oostenrijk

‘Servus liebe Leute!

Servus betekent ‘hoi’ op z’n Oostenrijks.

Ik heb deze week niet zo heel veel meegemaakt, maar wil toch de ‘highlights’ even met jullie doornemen.

Vorige week vrijdagavond (9 mei) was de opening van de Wiener Festwochen. Op het raadhuisplein waren 8 koren uit heel Europa verzameld die hun repertoire lieten horen. De één mooier dan de ander, maar ik heb me prima vermaakt. (zie album: overig) Het leukste was toen het begon te regenen. Het kwam op een gegeven moment met bakken de lucht uit en door de Erste Bank en WienerLinien (de ov-maatschappij) werden van die übercharmante poncho’s uitgedeeld. Ik was samen met mijn Russische medestudenten en ook wij moesten eraan geloven en ons in zo’n belachelijk ding wurmen. Nou zal ik niet zeggen dat ik er appetijtelijk uitzag in mijn rode, plastic gewaad, maar als je dan volwassen mannen (maatje kleerkast) ziet lopen in een knalrode poncho, is dat het moment waarop je weet dat het allemaal zo slecht nog niet is… Desalniettemin heb ik echt wel genoten van het gezang, de manier waarop het raadhuis verlicht was en de algehele sfeer.

Op zaterdag ging ik met dezelfde Russische meiden naar de Genuss-Markt (genotsmarkt) die ook naar aanleiding van de Wiener Festwochen werd georganiseerd. Dit vond ik niet heel spannend. Wel leuk, maar vooral bezaaid met wijnen, likeur en nootjes en pitjes. Ten eerste ging ik bijna over mijn nek doordat ik beleefd wilde zijn en een likeurtje proefde en ten tweede gaat er niets boven de Nederlandse borrelnoot, dus ik ga er verder niet dieper op in.

’s Maandags hadden we weer Duitse les…Normaalgesproken zou je dan denken dat je leert over de taal, uitdrukkingen, vaardigheden, spelling, maar niets hiervan hebben we behandeld. Nee, we gingen gezellig jodelen… Een ‘Jodler’ is een liedje dat gejodeld wordt en wordt in de bergen dus gebruikt om boodschappen mee over te brengen. Eigenlijk was het dus geen lachwekkende bezigheid, maar juist stukje cultuur dat ook nog nuttig kan zijn (wat wil je nog meer).

Voor iedereen die geïnteresseerd is, is hier de tekst:

'Horrioriri, horrioriri 
Rittirio, rittirio 
Horrioriri, horrioriri 
Rittirio, ho.' 

Mocht je nou net ontdekt hebben dat je de nieuwe Rihanna op het gebied van de jodelkunst bent, stuur mij dan gerust even een geluidsfragmentje! “Vind ik leuk!”

O! Nog een zeer interessant nieuwtje! Ik heb sinds een paar weken eindelijk een stoel in de docentenkamer!!! Sinds ik ook op dinsdag stage loop, ben ik natuurlijk wat meer op school te vinden en voor een paar weken terug (toen ik midden in de ruimte STOND te wachten en ik iedereen in de weg STOND), kwam mijn WB op het idee om de doos die op de stoel naast haar stond, op de grond te zetten... dus nu ZIT ik twee keer per week in de docentenkamer! Dit heugelijke feitje moest toch even gemeld worden, mensen! 

Intussen staat misschien wel één van de grootste uitdagingen van mijn avontuur in Wenen vast op de kalender: op 18 juni heb ik een ÖSD-toets op C2 niveau. Het lastige hieraan is dat deze toets op moedertaal niveau afgenomen wordt. Het zal dus over thema’s gaan waar ik in het Nederlands ook niet veel van weet, op een niveau dat ‘niet laag’ is. Daarnaast ben ik natuurlijk wel van plan om de toets met een fatsoenlijke score te halen (de 6’jes-cultuur is niet bepaald aan mij besteed), dus dat wordt nog even hard leren. Echter, als ik die toets haal, kan ik zeggen dat ik de Duitse taal op moedertaalniveau beheers. Dat ligt in de praktijk natuurlijk wel anders, want je bent nooit uitgeleerd, maar op papier is het een feit. Dat zou echt ZO vet zijn! Duits is ondertussen niet zo maar de taal die ik gewoon leuk vind klinken en de doeltaal van mijn studie, maar ik overdrijf niet als ik zeg dat het een passie geworden is. Iedereen die nu denkt dat ik gek geworden ben, wil ik uitnodigen om over de volgende vergelijking na te denken:

Iemand anders houdt van voetbal en doet zijn uiterste best om de beste Nederlandse profvoetballer te worden en ik houd van de Duitse taal en doe mijn uiterste best om ‘de beste Nederlandse prof-Oostenrijkse’ te worden. Een C2-toets Duits is dus de eredivisie. Ieder zijn hobby (wauw, dit gaat diep…). Als ik de toets nou live zou kunnen uitzenden, heb je een 6 uur durende uitzending van de Eredivisie Live! Is dat ffe gezellig!

Goed, we gaan over op een ander, luchtiger onderwerp: Zondag gaf Conchita Wurst (de vrouw met de baard die namens Oostenrijk het Songfestival gewonnen heeft) een concert in Wenen en ik was erbij! Jeeey! Ik vond het echt ‘urcool!’ Ik ben zeker geen fan of iets dergelijks, maar de ervaring op zich is erg leuk. Ze heeft vijf liedjes gezongen, waarvan drie keer ‘Rise like a phoenix’ dus het repertoire was echt ‘je van het,’ maar die sfeer! Zo leuk! Iedereen juichte, was enthousiast en iedereen zong mee toen het publiek het winnende lied ging zingen. Beter inburgeren kan bijna niet! (Zie album: Conchita Wurst)

Nou, dat was het wel (volgens mij heb ik het deze keer voor mijn doen redelijk kort gehouden!)

Ich wünsche euch alles Gute und eine schöne Woche! Wir sehen uns am nächsten Sonntag!

Servus! (Kun je ook als afscheid gebruiken in de zin van ‘doei!’ MULTIFUNCTIONEEL!)

Astrid

2 Reacties

  1. Ria:
    22 mei 2014
    Ja je raakt al aardig ingeburgerd
  2. Jacqueline:
    25 mei 2014
    Ga ervoor meisje want je kunt het.