Slaapcoupé en kartonnen pizza

Hallo Leute!

Gisteravond (zondagavond) vertrokken we vanuit Utrecht Centraal om na een reis van 14 uur aan te komen op het Westbahnhof van Wenen. Het was me het reisje wel! We dachten het goed geregeld te hebben en in een slaapcoupé toch nog wat uurtjes slaap mee te pakken. Nou hadden we inderdaad een slaapcoupé met bedden die helemaal niet slecht lagen, maar die uurtjes slaap zijn er – bij mij tenminste wel- lichtelijk bij in geschoten… Toen we eindelijk een beetje gesetteld waren en bijna sliepen, ging ineens de lamp aan en daar stonden twee belgen en twee Duitsers die ook een bed hadden gereserveerd.  Na een hoop van hot naar her gesleep van koffers, dachten we met z’n zessen in het hutje verder te slapen… niet dus. Ligt daar boven mij een persoon die het hele oerwoud in Brazilië even om aan het zagen was… een gesnurk waar je ‘u’ tegen zegt galmde door de hele cabine heen en tja… ik kan dan niet slapen. Uiteindelijk zijn we maar in het fietsrijtuig gaan zitten, waar de koffers ook stonden om daar de nacht maar door te komen. Na tien uur in deze trein te hebben gezeten konden we in München overstappen naar een trein van de ÖBB (Oostenrijkste treinmaatschappij), die wonder boven wonder trouwens WEL rijdt als er sneeuw ligt…!
Na 14 uur reizen werden we opgehaald van het station in Wenen en naar ons studentenhuis gebracht.
Ondertussen heb ik al mijn spullen uitgepakt en alles een plekje gegeven. Nu ziet het er best gezellig uit, met mijn eigen spullen erin. Voor mijn kamer zit een klein halletje met een gezamenlijke voordeur en badkamer die ik deel met een Oostenrijks meisje. Toen ik vanmiddag aan het uitpakken was, kwam ze ook voor het eerst binnen en ze is erg aardig.  Dat is natuurlijk al een hele opluchting!

Ik kan met recht zeggen dat ik het mooiste uitzicht heb van heel Wenen! Wauw wat ziet dat er mooi uit ’s avonds! Ik zal een foto bijvoegen zodat jullie mee kunnen genieten. Het enige kleine nadeeltje is dat er in het hele huis van alles niets is. Zelfs de plaat die in de oven moet ontbreekt. Denk je op je eerste dag een pizza te eten, lekker goedkoop zelf in de oven doen, handig! Dus niet. Gelukkig had iemand een velletje bakpapier om onderin de over te leggen…! Daar wordt je pizza alleen niet lekkerder van. ;)

Nu moet ik zo alleen nog even afwassen (goed bezig, Astrid!) en dan gauw naar bed… Benieuwd naar wat we morgen gaan doen!

VIele Grüße

Astrid