Docentenkamer voor Dummies

Grüß Gott meine Herrschaften!

Ook deze week heb ik weer van alles meegemaakt. Van hoogstaande grammaticale problemen tot party’en in de loge.

Afgelopen zondagmiddag, nadat ik mijn blog had geschreven, ben ik de stad in gegaan met als doel de ultieme Weense koffiespecialiteit: Wiener Melange. Eigenlijk is het gewoon cappuccino, maar waag het niet dat te zeggen, want dan krijg je een boze blik. Wiener Melange dus. Eigenlijk houd ik helemaal niet zo van koffie, maar ik moet toegeven dat dit mij goed beviel. Met een leesboek als gezelschap heb ik zo’n twee uur doorgebracht in een Weens Kaffeehaus met geüniformeerde pinguïns (sorry, obers dus) die met een vriendelijke glimlach van hot naar her renden om het iedereen zo goed mogelijk naar de zin te maken. Ik heb me prima vermaakt.

Maandag kreeg ik dan eindelijk mijn bankpas, of nou ja, ik kreeg er maar meteen twee (waarom niet joh!) Waarom weet ik niet, maar in ieder geval kon ik dinsdag eindelijk wassen zonder eerst de pas van anderen te moeten lenen. Halleluja! Sommige kledingstukken liepen al bijna zelf naar de wasmachine, maar ze liggen nu weer, ruikend naar bloemetjes, in de kast. Dankuwel bank!

Nou komt al het goede natuurlijk in drie, dat weten we allemaal, dus woensdag, toen ik vol verwachting mijn postvak opende, lag daar nog een bankpas… fijn, jongens! Nou heb ik er dus drie… Voor elke tas één, handig… Nee. Ik heb er één verknipt, één opgeruimd en één in gebruik genomen.

Op stage in Nederland is het ‘functioneren in de docentenkamer’ nou niet het moeilijkste onderdeel. Interessante gespreken voeren met docenten is moeilijker dan het klinkt (want waar moet je het over hebben, vraag ik mij dan altijd af), maar er zijn dingen die meer moeite vergen.

In Oostenrijk zit dat duidelijk anders: hier is de docentenkamer het eerste ‘gedoe’ van de dag. Hier hebben alle docenten namelijk een vaste plek, maar ik weet natuurlijk niet wie waar zit. Vorige week werden we al uit de docentenkamer gestuurd, naar een lokaal, omdat we op de plek van iemand anders zaten (drie keer verplaatst en nog steeds was het niet goed!) en deze week durfde ik (mijn medestudente was er niet) dus nergens meer te gaan zitten… Nou daar sta je dan… als een soort dweil stond ik daar dus midden in die lerarenkamer, een beetje rond te kijken, ‘Grüß Gott’ te zeggen tegen iedereen die binnenkwam en … nee, meer niet. Normaalgesproken ben ik heel goed in ‘werk zoeken.’ Op de camping (als ik aan het werk ben dus) doe ik dat in principe ook. Als ik even niet weet wat te doen, dan vind ik wel iets dat nog niet gedaan is. Op stage in Nederland, kan je dan nog altijd vragen of je kunt helpen oid. Maar als je pas voor de 3e keer op een school bent, waarvan je niet precies weet hoe het nou werkt en waar iedereen als een kip zonder kop heen en weer rent (incl. begeleider die zegt dat ze over een kwartier wel terug is), dan zou een spoedcursus ‘docentenkamer voor dummies’ helemaal geen slecht idee zijn…

De rest van de dag vond ik trouwens wel heel leuk. Mijn begeleider wil elk lesplan en alle reflecties (geloof me, mijn reflecties zijn lang), tot op de letter precies nakijken en verbeteren. Woensdag viel haar op dat mijn Duitse zinnen een Nederlandse constructie hebben. Ik kreeg een privélesje ‘Hoe construeert men een Duitse zin,’ en in mijn reflectie staan nu allemaal pijltjes, streepjes, kruisjes, krulletjes, krabbeltjes en dingetjes aan de hand waarvan ik mijn zinsbouw moet veranderen. Deze aanpak klinkt misschien wat kinderachtig, maar ik vind het heel fijn. Ik WIL het namelijk heel graag goed doen, maar als niemand mij wijst op dit soort dingen, dan weet ik niet beter, dan dat het goed is. Ik heb nog nooit gehoord dat ik mijn zinnen niet volgens de Duitse regels construeer. (ik wist dan ook niet echt hoe het zit met Duitse zinnen…) Kijk, daar heb ik dan wat aan! Gelukkig kan ik vrij goed tegen kritiek, want ze wil vanaf woensdag ALLES verbeteren (zelfs de verbeterde versie van de verbeterde versie). Kom maar op!

Ik wil er trouwens ook nog wel even bij vermelden dat ze (ik vertaal letterlijk) mijn Duits ‘uitzonderlijk goed’ vond en kon zien/horen dat ik hard gewerkt had om het zo te krijgen. BAM!

Een ‘echte’ Oostenrijker/Duitser die zoiets zegt, maakt mijn dag dan helemaal goed.

Vrijdagavond hebben we (één van mijn Nederlandse en Russische medestudentes en ik) ons, met z’n drieën vermaakt met een paar afleveringen van Friends op de kamer van één van ons. 

In Nederland vind ik dat ook altijd erg gezellig en dat mis ik nu ook best wel (iemand zou zich nu aangesproken moeten voelen…) Dan gaat mijn voorkeur echter wel uit naar een bloederige moordzaak van De Cock, Vledder, Prins en Keizer (Baantjer), of Flikken Maastricht, maar Friends was ook leuk hoor! Ik vond het in elk geval gezellig, voor herhaling vatbaar, wat mij betreft! (Maar dan zoeken we wel even uit of Baantjer ook Russische ondertiteling heeft! Ik heb vijf seizoenen bij me, dus we kunnen nog wel even!)

Gisteravond hebben we Turks gegeten bij een Turkse medestudente die had gekookt, wat ook weer gezellig was :) en daarna ben ik met mijn buurmeisje en haar vriendin, die bij haar logeert, naar de loge geweest omdat daar een ‘urcoole’ party aan de gang was… uhuh…. Eigenlijk houd ik daar niet zo van, daarnaast is het heel vermoeiend omdat ik niet kan opmaken wat er gezegd wordt als er iemand in het Oostenrijks in mijn oor aan het tetteren is met veel te harde Rammstein-achtige muziek op de achtergrond. Dat lukt gewoon niet… Maargoed, ik ben ook niet de beroerdste en toen ze vroegen of  ik meewilde, ach ja, waarom niet. Ze hadden grote lol met het aan mij leren van Oostenrijkse woorden die ik op school niet zo snel zal leren (of gebruiken… en al helemaal niet aan de leerlingen zal leren), maar het interesseert mij zeker wel. Ook heb ik gekletst (ver weg van die achterlijke muziek) met Spanjaarden, Italianen, Finnen en een Kroaat, dus op zich was het best gezellig.

Nou dat was mijn week in vogelvlucht! Vanmiddag staat er nog een wedstrijd van Feyenoord op het menu, samen met Maaike, en dan eindelijk het bezoek aan de Tatort-kneipe!

Servus und genießt den Tag! Das Wetter ist auf jeden Fall spitze!

LG

Astrid