Huishouden Olijdam Junior

Grüß Gott meine Herrschaften!

Het was me het weekje wel weer! Vandaag was ik zo druk dat ik niet eens tijd had een blog te schrijven… Het is echter nog steeds zondag, dus ik ga toch nog even vertellen wat ik deze week allemaal gedaan heb. Al moet ik zeggen dat het zo veel was dat ik daarvoor wel even ‘in het verleden moet graven…’

Al weken roep ik dat ik naar een Tatort Kneipe wil. Steeds kwam het er niet van, maar vorige week zondag ben ik toch geweest, vergezeld door Maaike. Het was echt de moeite waard! Als je ooit in Duitsland of Oostenrijk komt, moet je dit zeker proberen! Beter inburgeren kan niet!

Helaas kwamen we niet verder dan de voordeur…

Vol goede moed stonden we in de rij, maar toen de deuren opengingen, bleek al snel dat er maar weinig plaatsen waren. Algauw kwamen er mensen teruglopen en was de zaal vol… Helaas. Maar op een dag zal het lukken! Ik blijf het gewoon proberen! :) Uiteindelijk hebben we dus maar Baantjer gekeken! Ook leuk!

Woensdag op stage heb ik ook weer een leuke dag gehad, al kostte het bijna mijn leven, dat wel, maar verder was het leuk! De les van mijn begeleider ging over hoe je de weg moet uitleggen. We gingen dus de straat op met een kaartje en de leerlingen moesten uitleggen hoe we op een bepaald punt moesten komen. Goed idee natuurlijk, want zo krijgt de les betekenis. Helaas was er een leerling die het, tijdens het verhaal van mijn begeleider, nodig vond om ‘even over te steken’ en zonder te kijken de weg over rende. Ik had nog zo uitgelegd dat je voor het oversteken naar links, rechts en links moet kijken… maar ja, er werd weer niet geluisterd… Dus ik er achteraan (als goede stagiaire doe je dat nou eenmaal)… Doordat een oplettende medeweggebruiker op tijd stilstond (dankuwel, meneer), zijn er geen doden gevallen (nee, dat viel wel mee hoor, het was een woonwijk, daar wordt niet zo hard gereden (hoop ik) ) en is iedereen weer veilig teruggekeerd naar school…

Ik heb met mijn begeleider afgesproken dat ik in het vervolg steeds het eerste uur mag geven. Dit zal dan of geschiedenis, aardrijkskunde of biologie zijn. Dat wordt een flinke uitdaging, maar een mooie oefening. In Nederland gebruik ik mijn Duits als wapen. Dit is hetgeen waardoor ik boven de leerlingen sta en hier maak ik gebruik van. Hier ben ik zelf degene die het minst goed Duits spreekt. Als ik dan ook nog biologie moet geven, wordt het lastig. Maar ik geloof zeker dat ik dan, eenmaal terug in Nederland, sterker in mijn schoenen zal staan. Komende woensdag gaat mijn les over Nederland. Ik ga onder andere ‘zakdoekje leggen’ met de kids spelen. Ik ben benieuwd!

Woensdagmiddag had ik voor het eerst het vak ‘Lehrerverhalten.’ De ‘Duitsers’ onder jullie zouden dit vertalen als ‘leraargedrag.’ In dit vak zou je dus leren hoe je je gedraagt als leraar. Ik heb al eens geschreven dat ik dacht dat dit echt iets voor mij zou zijn. Tja, wat zal ik eens zeggen.

                                                          Het bleek de modeklas te zijn. Echt iets voor mij dus…

Het vak werd gegeven door een vrouwtje die van beneden naar boven tiptop gekleed was, lipjes gestift, haren opgestoken (niet in een gewone klem, WANT DIE IS ALLEEN VOOR DE BADKAMER, laat ik die nou graag dragen, maar één met pareltjes) en bijpassende accessoires, die ons eens even ging vertellen hoe je je moet kleden (en hoe niet). Ik zat er met één van mijn Nederlandse medestudentes en we begrepen allebei niet in wat voor absurde les we terecht waren gekomen. Van iedereen werd de pols opgemeten, mijn horloge was goed, maar mijn armbandje niet. Daar moest er nog minstens één of meer bij omdat mijn pols door dat ene armbandje groter leek dan hij was (HALLO! Dat is mijn Pandora-armbandje die ik al vanaf de tweede klas nooit afgedaan heb en waar een heel levensverhaal aan vastzit, ja!). Toen kreeg iedereen een spiegel voor z’n neus gedrukt (altijd leuk) en werd bij iedereen de wenkbrauwen bijgetekend (waarom weet ik ook niet) en iedereen moest voor de klas komen om je te laten vertellen wat er wel en niet goed was aan je outfit. Mijn laarzen waren leuk (helaas gingen ze twee dagen later kapot), maar die sjaal moest af en mijn kettinkje kon ook groter. Verder moest ik mijn okergele shirt vervangen door een blouse, maar mijn gilet was leuk. Mijn blauwe spijkerbroek kon ik beter niet aantrekken in deze combinatie, liever een zwarte broek.

Dat was de les. En bedankt he! Ik heb het vak nog één keer en dan krijg ik een persoonlijk stijladvies. Is dat even leuk! Nee, hier word ik echt een betere docent van, top!  Ik denk dat ik volgend schooljaar ook de wenkbrauwen van de leerlingen ga bijtekenen (ja, sorry collega, heb ik in Wenen geleerd)…  Sjongejongejonge…

Nou moet ik wel toegeven dat ik het nut van dit vak heus wel inzie. Als docent wordt je toch door minstens 25 pubers per lesuur bekeken. Als je dan kleding draagt die bij je past en die bij de situatie past, heb je zeker een voordeel, maar ik kan zelf ook nog wel bedenken hoe ik voor de klas ga staan...

Vrijdag hadden we geen les, maar hebben we een spel gedaan in de U-Bahn. Onze klas werd in groepjes gedeeld en we moesten in de U-Bahn van Wenen opzoek naar ‘Mister X’ die zich ergens in het ondergrondse netwerk voortbewoog. We konden hem wel bellen en dan zei hij waar hij was. Het was een soort Baantjer maar dan zonder lijk, zeg maar! Ik vond het echt ‘urcool!’ Hij werd alleen vrij snel gevonden door een ander groepje, daardoor duurde het niet zo lang. Daarna hebben we met de hele groep een ijsje gegeten en zijn Maaike en ik naar huis gegaan voor een Skype-date met één van onze HU-docenten. Leuk om even een blik te werpen in de vertrouwde omgeving van de HU en om weer even bij te kletsen. Volgens mij heb ik al eens geschreven dat we nog één vak op de HU volgen via Skype. Dat blijf ik ook leuk vinden. Ik merk wel dat we niet zo veel van de les meekrijgen, maar het doet zeker goed om iedereen even te zien.

Ondertussen heb ik een oefenboek gekocht voor het ÖSD. Ik heb gekozen voor C2-niveau (wetenschappelijk-/moedertaalniveau). Of dit realistisch is, is de vraag, maar ik wil proberen de toets te doen op dit niveau. Ook hiernaar ben ik benieuwd!

Vandaag heb ik ‘de keet’ maar eens flink schoongemaakt, dat was geen overbodige luxe. Met harde hand heb ik de badkamer uitgesopt en het ruikt nu weer naar bloemetjes. De vloer is geveegd, je kunt er nu weer van eten (er ligt genoeg) en alles glimt weer. Ik begin wel echt een huisvrouwtje te worden hoor, maar ja ik heb natuurlijk ook wel een huishouden(tje) te runnen. De was moet toch door iemand weggewerkt worden… een ander doet het niet…  ‘Vroeger’ voerde ik nog ‘meiden-onder-elkaar-gesprekken’ (vul zelf maar in wat ik daaronder versta) maar nu is het meer: ‘Wat ga jij vanavond eten?’ of ‘Heb je die vissticks met mozzarella en tomaat al geprobeerd? Zijn maar €2,19,-!’ en ‘De aardbijen zijn in de aanbieding deze week.’ Nou ja, ik ben natuurlijk ook geen 19 meer…  Het huishouden gaat door, ook huishouden Olijdam Jr.

Vanavond ben ik naar de opera geweest (ja, dat lees je goed: de opera). We hebben de première van Het Zwanenmeer bezocht. Voor drie euro heb je al een staplaats en voor die prijs hoef je het niet te laten! Wat wel jammer was, was dat ik alleen de linkerhelft van het podium kon zien (voor die drie euro moet je natuurlijk ook niet zeuren), maar wat ik zag, was wel heel mooi. Ik kan in elk geval zeggen dat ik in de ‘Staatsoper’ ben geweest. De foto’s stop ik in het album met de naam: ‘Staatsoper.’

Dat was een heel verhaal! Bedankt dat je hem tot het einde hebt gelezen! Ik wil vanaf komende week proberen om twee keer per week een verhaal te schrijven, dan worden ze misschien iets minder lang.

Ich wünsche euch eine schöne Woche!

LG

Astrid