"Heee! Da ist Schnappi!!"

Grüß Gott meine Herrschafte!

Nou, dat werd wel weer eens tijd! Ik had het zo druk met vanalles, dat ik tussendoor echt geen verhaal kon schrijven. Nu zul je je misschien afvragen waar ik het zo druk mee had en dat is precies wat ik je ga vertellen, dus lees maar mee!

Op donderdag ben ik met Maaike naar de Dierentuin geweest. Om precies te zijn was het de dierentuin die bij Schloss Schönbrunn hoort en dat betekent dat alles helemaal ik keizerlijke stijl was ingericht. In Schloss Schönbrunn heeft Maria Theresia gewoond, vandaar de keizerlijke stijl. Ik ben ooit in Burgers Zoo geweest en dat vond ik toen heel ‘cool,’ weet ik nog, maar dit was ook erg mooi. We hebben de hele dierentuin kunnen bekijken en alles gezien wat er te zien was. Nou ja, alles… één diersoort hebben we niet gezien, maar ik geloof dat we daar alle twee geen spijt van hebben. We waren op een gegeven moment namelijk in het tropische gedeelte (zo’n kas) met allemaal planten, vissen en andere tropische dieren. Heel leuk allemaal totdat we bij het vleermuizenhol kwamen. Daar MOEST je doorheen om naar de uitgang te gaan, maar wij, Jut en Jul, durfden niet… Uiteindelijk kwam één van ons op het idee om dicht bij elkaar te blijven (als je opgegeten wordt, kan dat maar beter met z’n tweeën) en er dus samen doorheen te gaan. Zo gezegd, zo gedaan, dus wij naar binnen. Na nog geen twee stappen gezet te hebben vlogen de vleermuizen ons te gemoed en wij vlogen in dezelfde moeite gillend naar buiten……… Waarna, twee minuten later, een schattig jongetje samen met zijn opa ook buiten kwam met de woorden: “Das war süß!” (--> Dat was schattig!). Ja. Gênant. Gelukkig bleek er toch een andere uitgang te zijn en konden wij veilig naar buiten…! Pjoeh.. ook weer overleefd.

Gelukkig heb ik en Nemo en Dory (die van:blijfmaarzwemmenblijfmaarzwemmenblijf-maarzwemmenblijfmaarzwemmen, oftewel Finding Nemo) wel gezien! (zie album: Tiergarten Schönbrunn, daar kun je ze bewonderen). In de buurt van Dory en Nemo waren ook de krokodillen. Toen we daar stonden te kijken, hoorden we ineens; “Heee! Da ist Schnappi!!!!!” (--> Hee, daar is Schnappi --> van ‘Schni schna Schnappi, das Kleine Krokodil’). Naaaaaaahh, das toch schattig!! Ondanks dat ik natuurlijk snap waarom, vind ik het nog steeds zo knap dat die kids zo goed Duits kunnen… Hihi!

Ik vond het een geslaagde dag in de dierentuin! Leuk om gezien te hebben en vooral ook gezellig!

Vrijdag was ik druk met lessen voorbereiden voor morgen, want ik kon het in het weekend niet doen omdat we toen in Budapest (Hongarije) waren! Zaterdagmorgen gingen we er met de bus heen en zondagavond laat was ik weer thuis. Mooie stad, zeker wel een bezoekje waard! Wisten jullie dat ze in Hongarije geen Euro’s hebben? Nou, ik dus niet. Ze betalen daar met de Forint (Ft). Opzich niet zo’n probleem, maar wel als je bedenkt dat 260Ft gelijk staat aan €1,-. Jaajaa, dan moet je rekenen! Toen ik mijn euro’s voor Forinten ging wisselen, stond ik dus met 6000Ft in mijn hand. Dan voel je je rijk hoor! Helaas is die blijdschap algauw weer weg als je 1500Ft voor een sleutelhanger moet betalen… juist.

Haha! Ook nog zoiets! Toen we in de bus op de heenweg al een tijdje de grens over waren, vroeg ineens iemand of er iemand was die had uitgezocht hoe we van het metrostation waar we afgezet werden naar het hostel moesten… Dus iedereen keek elkaar vol verwachting aan, maar niemand had het gedaan. Dusss… Een bijkomend probleem was, was dat de Hongaren nogal gebrekkig Engels spreken (laat staan Duits). Tja, ik spreek geen Hongaars, en dan? Uiteindelijk zijn we er uit gekomen! Toen we wisten dat we naar Swefedlfjefijggtok (ik ben de naam even kwijt, maar zoiets was het in elk geval) moesten, kwam het goed. Heerlijke taal, dat Hongaars!

De Hongaarse keuken beviel mij trouwens wel beter dan de Slowaakse. De goulashsoep was top! Veeeeel beter dan lever!

Gister, maandag dus, moesten we weer de hele dag lopen, want we gingen op excursie naar Mödling. Dat is een gemeente in het Bundesland (deelstaat) Wenen. Wenen is namelijk niet alleen een stad, maar ook een deelstaat van Oostenrijk. Ook weer een mooi stukje Oostenrijk. We hebben eerst door de stad van Mödling gewandeld en interessante dingen bekeken en gehoord en daarna gingen we de natuur in. De Keizer van Lichtenstein heeft in Mödling namelijk ooit een bos aangelegd en allemaal romantische plekken (ja, serieus…) gecreëerd waar je kunt gaan zitten. Om daar te komen moet je alleen wel een stukje de hoogte in. Volgens mij kan ik wel zeggen dat we een klein bergje beklommen hebben. We hebben dus door de Oostenrijkse bergen gewandeld (de training voordat we in juni naar de RAX gaan à google maar eens). Ik voelde me net Heidi! Alleen Günter ontbrak nog… beetje jammer. Die bergen zorgen wel voor het echte Oostenrijk-gevoel! Ik heb genoten! Helaas geniet ik nu nog steeds van een pijnlijke enkel en een openliggend rechterbeen omdat ik een KLEIN boomstronkje miste en dus in een dubbele achterwaartse salto van de berg afviel (nee dat gebeurde niet, maar het was wel een klap). Beetje jammer weer. Maar ja, als je daar op zo’n smal paadje loopt en steeds omhoog moet klauteren of omlaag moet springen is het erg moeilijk om tegelijkertijd ook nog van het uitzicht te genieten... Gelukkig heb ik de grond nu wel van dichtbij kunnen bekijken! Dat kunnen de anderen dan weer niet zeggen… tja.

Ik had aan mijn stagedocent (ik weet nog steeds niet hoe ik haar hier nou moet noemen. WB kan niet, ik heb maar één WB en begeleider klinkt stom. Suggesties zijn welkom.) gevraagd of ik op dinsdag ook naar school mocht komen om haar lessen te observeren, gewoon omdat het ‘urinteressant’ is! Daar was ik dus vanmorgen druk mee en vanmiddag moest ik nog even de puntjes op de I zetten wat betreft mijn lessen van morgen (want iemand, ik noem geen namen, ging al mijn werk verbeteren en toen stond het weer vol met krulletjes, kruisjes, streepjes en de rest. Wat ik overigens nog steeds enorm waardeer hoor, maar het kost wel extra tijd). Ik geef morgen voor het eerst Duits (als eerste taal, dus net als het vak Nederlands bij ons!). Ik vind het echt te leuk! Dan kan ik met recht zeggen dat ik een echte ‘Deutschlehrerin’ ben!

Nou, ik heb jullie weer bijgepraat voor nu, mijn volgende verhaal komt weer gewoon op zondag. De foto’s ga ik morgen even in mijn fotoalbums zetten, zodat jullie die ook kunnen bekijken.

GLG

(ganz liebe Grüße --> Dat krijg je als je stagedocent communiceert via SMS :) )

Astrid