Verandwoord luieren? Ja, dat kan!

Grüß Gott liebe Leute!

Inmiddels zit ik weer veilig en wel in mijn eigenlijk heel gezellige kamer in ‘Wien.’

De terugvlucht ging eigenlijk heel goed. Ik had wederom geen kotszak nodig en zat redelijk ‘normaal’ in mijn stoel. Ik heb zelfs nog een paar hele mooie foto’s gemaakt tijdens de reis (Zie album: Overig)! Het fijne was dat de piloot steeds vertelde wat er gebeurde, bijvoorbeeld toen we de over de grens gingen en het Oostenrijkse luchtruim binnenvlogen of dat we Praag voorbij waren en toen we begonnen aan de landing werd er keurig en duidelijk verteld dat de weersomstandigheden goed waren en we over 10 minuutjes zouden gaan landen. Dat zullen ze bij elke vlucht wel doen, maar ik vond het in elk geval erg prettig.

De rest van de week was niet erg spannend. Ik kan dan ook wel zeggen dat ik lichtelijk in een dipje beland ben. Hoe het kan weet ik niet, maar het ging niet helemaal van harte de afgelopen dagen. Ik vind dat best wel verrassend, want ik had er nog geen last van gehad. Ik had nergens echt zin in en vond het moeilijk om mezelf de deur uit te slaan op dagen waarop ik geen school had. Uiteindelijk heb ik geen hele dagen op mijn kamer gezeten, want ik denk dat je het daardoor alleen maar erger maakt, maar heel erg enthousiast ben ik er niet over (ja, dat kan dus blijkbaar ook). Voor de mensen die nu hyperventilerend aan de telefoon hangen om een maatschappelijk werker te laten invliegen voor eerste hulp: Het gaat ondertussen alweer beter! Lees maar mee!

Ik denk zelf dat het kwam omdat ik mij de hele week op stage had verheugd, maar het niet zo goed ging tijdens de lessen.

Als ik op woensdag een les moet geven, dan zorg ik dat het op dinsdag voorbereid is en het liefst zelfs kant en klaar ligt. Ik wil het op de dag zelf in elk geval niet nog moeten verbeteren of veranderen. Dat moest nu dus wel omdat er nog niet helemaal goed was en je leerlingen geen dingen met fouten erin kan geven (vind ik heel logisch). Toen reed de bus ook niet en was ik iets later dan normaal, waardoor het ’s morgens al begon met een hoop haast en stres. Ik kan dat niet echt gebruiken als ik nog drie lessen voor de boeg heb… Ik denk overigens niet dat ik daarin de enige ben.

Tijdens de lessen zelf kon ik ineens geen Duits meer. Kun je nagaan wat het doet als je een weekje bijna geen Duits spreekt. Hoeveel ik ook van de Duitse (ondertussen meer Oostenrijkse) taal houd, ik gebruikte tussendoor zelfs Nederlandse woorden en kwam er niet meer uit. Mijn WB ging  zich er vol mee bemoeien en nam de halve les over (wat ik haar zeker niet kwalijk neem, want de leerlingen moeten wel wat leren) en daar wordt het dan alleen maar ongemakkelijker van.

Waar het voor de vakantie zo goed ging, ging het nu dus verre van goed. Waarschijnlijk denken veel mensen nu ‘ach, dat kan gebeuren’, maar ik ben dan echt zo’n typje die dat extreem vervelend vind.

Wat ik wel heel prettig blijf vinden is dat de leerlingen niet echt reageren als ik iets doe of zeg wat beter had gemoeten. Ze kijken weleens met zo’n blik als ‘Wat doet zij nou?’ maar dat kan ik nog aan ;). Wat dat betreft is het wel een hele fijne en veilige leeromgeving. Met mijn WB heb ik er nog niet over gepraat, maar ik dat gebeurt vast op dinsdag of woensdag.

Woensdagavond had ik weer een Skype-date met één van mijn HU-docenten (iemand anders dan de vorige keer, dus zo komt langzaam maar zeker de halve vakgroep Duits voorbij :) ), wat ik dan wel weer heel erg leuk vond. Het doet zeker goed om je eigen docente, met wie ik heel wat (nuttige) probleemgesprekken gevoerd heb, nu vol overgave en enthousiasme te mogen melden dat het gewoon ‘urgut’ (blijft een leuk woord) gaat en ik mijn stage het ALLERLEUKST vind (één mislukte dag maakt het niet meteen minder leuk) van mijn verblijf hier, en ik vind al het andere OOK ZO LEUK, kun je nagaan.

Donderdag was ik in de supermarkt, stond ik bij de broodafdeling en zag ik brood van de dag ervoor dat je kon kopen met 30% korting. Diep in mijn hart ben ik dan toch wel een echte Nederlander, want 30% korting moet je niet laten liggen. Daarnaast vries ik mijn brood vaak in dus het is niet echt een probleem als het één dagje ouder is. Toen ik dus vrijdag als ontbijt een ‘bammetje’ wilde eten, had zich een enorme schimmel in mijn brood gevestigd en daardoor liep het hele brood dus al bijna zelf de prullenbak in… Nu heb ik dus al de hele tijd broodproblemen omdat ik geen zin heb om voor één brood naar de supermarkt te lopen en andere supermarkten dan mijn eigen verkopen ze soms geen normale broden… Hoezo raar?! Dit ongeëvenaarde, vervelende verschijnsel moest ik toch even van me afschrijven! :) hè, wat een opluchting!

Vrijdagavond ging ik met een aantal klasgenoten wat drinken in een ikea-achtig cafédingetje in de stad en het was best gezellig.

Verder ben ik gister nog even op de Mariahilferstraße geweest en die bleek ontploft te zijn (ik ben onschuldig), althans één van de gebouwen was blijkbaar geëxplodeerd en ingestort, maar dat heb ik gelukkig niet gezien.  

Vandaag heb ik samen met mijn buurmeisje door de stad gewandeld en in de Burggarten in de zon op het gras gelegen. Ik heb ontdekt dat Wenen kleiner is dan ik dacht. Op stage leerde ik woensdag dat Wenen de grootste stad is van Oostenrijk, dus ik dacht dat ik in een ware metropol vertoefde (wat theoretisch volgens mij ook zo is), maar het is toch kleiner dan verwacht.

We zijn namelijk met de U-Bahn naar Schwedenplatz (U4) gegaan en vanuit daar gelopen naar het Rathaus (U2). Op de kaart is dat een halve wereldreis maar het was prima te doen. Bovendien heb ik weer wat leuke ‘facts’ over Oostenrijk geleerd en zij over Nederland, dus we vonden dat ons uitstapje best als ‘Kulturausflug’ betiteld mocht worden, waardoor het een zeer verantwoorde middag in de stad was en het absoluut niet erg was dat ik in de zon gelegen heb in plaats van mijn huiswerk gemaakt heb.

Nou, dat was het wel weer! Hopelijk was het deze keer niet al te saai! Mijn volgende verhaal komt woensdagavond of donderdag en wordt ongetwijfeld spannender, op woensdag heb ik namelijk weer modeklas! Ik ben benieuwd!

Ich wünsche euch einen schönen Montag und wir sehen uns bald wieder!

GlG

Astrid